Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 roku kodeksu pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141) reguluje kwestie wynagrodzenia osoby zatrudnionej. Oprócz wypłaty zasadniczej, pracownikowi przysługują różnego rodzaju świadczenia. Na wysokość tych świadczeń mają wpływ m.in. warunki pracy, kwalifikacje zawodowe, staż pracy. Maksymalna dopuszczalna wartość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego. Limit dotyczy również dodatku stażowego.

Jednak w kodeksie pracy podkreśla się, że warunki wypłaty oraz przyznawania dodatków stażowych określają układy zbiorowe pracy lub regulaminy. Dlatego pracodawcy prywatni nie mają obowiązku wypłacania pracownikom dodatków.

Inaczej to wygląda w sferze państwowej, która podlega innym ustawom. Okres czasu, za który przysługuje wypłata pierwszego świadczenia, ustalony jest indywidualnie dla danej grupy zawodowej w rozporządzeniach.
Po ilu latach można dostać dodatek stażowy w budżetówce? Czytaj dalej >>

Pielęgniarka, kolejarz
Po przepracowaniu 5 lat należy się dodatek w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Za każdy kolejny rok pracy dodatek wzrasta o 1%. Nie może być jednak wyższy niż 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

Nauczyciel
Tu jest zmiana w stosunku do wcześniejszych zawodów. Nauczyciele otrzymają dodatek stażowy już po czterech latach pracy, jednak jego wysokość wyniesie wtedy 4 proc. pensji. Za każdy kolejny rok pracy dodatek wzrasta o 1%, aż do poziomu 20 proc. po przepracowanych 20 latach.

Jeśli nauczyciel jest zatrudniony w kilku szkołach jednocześnie, staż pracy nie podlega zsumowaniu, ale jest naliczany osobno dla każdego miejsca pracy. Oznacza to, że nauczyciel może pobierać dwa wynagrodzenia z dodatkami za staż pracy.