Dworzec Centralny wpisany do rejestru zabytków. Ekspert: Ochrona konserwatorska dworca nie oznacza, że nic na nim nie będzie można robić.

- Niezmiernie się cieszę, że od dzisiaj Dworzec Centralny w Warszawie jest zabytkiem. Jest to nasz najcenniejszy dworzec kolejowy a jednocześnie wizytówka drugiej połowy lat 70- tych. Tak jak wówczas, tak i dziś architektura dworca może zachwycać. Od czasu jego budowy minęło już blisko 50 lat i ta architektura nadal jest efektowna i nadal wzbudza podziw oglądających- mówił prof. dr hab. Jakub Lewicki, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Jednocześnie Lewicki dodał, że ochrona konserwatorska dworca nie oznacza, że nic na nim nie będzie można robić. - Oznacza to, że wszystkie przebudowy i modernizacje muszą zyskać akceptacje wojewódzkiego konserwatora zabytków. Bardzo bym chciał, żeby dworzec się modernizował ale także zachowywał wartości zabytkowe- powiedział.

- Chronimy dworce kolejowe z XIX wieku, chronimy dworce kolejowe z pierwszej połowy X wieku, a dzisiaj możemy się pochwalić, że chronimy także dworce kolejowe z drugiej połowy XX wieku- mówiła prof. Magdalena Gawin, wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego, Generalny Konserwator Zabytków. - Dworce kolejowe to symbol modernizacji Polski, to symbol społecznej mobilności, to symbol zmieniającego się stosunku do przestrzeni i do czasu. Dlatego dworce kolejowe tak często bywają scenerią filmów- dodała.

Gawin odniosła się także do remontu wnętrza Dworca Centralnego. Przyznała, że został on przeprowadzony zanim obiekt trafił do rejestru zabytków. - W tym wnętrzu nie została uszanowana pewna stylistyka modernizmu. Natomiast oczekujemy tego, że pojawia się wytyczne konserwatorskie dla kolejnych liftingów Dworca Centralnego oraz, że w dłuższej perspektywie czasu, po tym jak będzie trzeba remontować wnętrze, doczekamy się modernistycznych rozwiązań- tłumaczyła.

Dworzec został oddany do użytku 5 grudnia 1975 roku stając się jednocześnie główną stacją stolicy obsługującą ruch dalekobieżny. Budowa dworca trwała trzy lata i była traktowana jako jedna ze sztandarowych inwestycji w Polsce w latach 70. XX wieku. Na dworcu pojawiły się niestosowane dotąd w Polsce rozwiązania i urządzenia.

- Kiedy w grudniu 1975 roku oddawano do użytku Dworzec Centralny, był on synonimem nowoczesności obiektów dworcowych w polskim kolejnictwie. Mało kto już dziś pamięta, że to tu zainstalowano pierwsze automatyczne drzwi otwierające się pod naciskiem osób wchodzących i wychodzących z budynku- tłumaczył Krzysztof Mamiński, prezes PKP S.A. - Piękne białe marmury przywieziono z Kazachstanu a czarne granity ze Szwecji. To pierwsze pochylnie i schody ruchome. To pierwszy duży kolorowy telewizor zainstalowany na antresoli- dodał.

Jak wynika z danych Urzędu Transportu kolejowego z 2017 roku, z Dworca Centralnego korzysta rocznie ponad 15 milionów pasażerów. Najwięcej podróżnych w kraju obsługuje połączona z Dworcem Centralnym podmiejska stacja Warszawa Śródmieście- 19,4 miliona.

- Zapraszam wszystkich korzystających z dworca do percepcji panoramy Warszawy poprzez wielkie przeszklenia, które były jedną z najważniejszych cech architektury dworcowej. Ta przestronna hala dworcowa, która miała stać się wizytówką nowoczesnej stolicy. Dzisiaj także postrzegamy dworzec jako element zabytkowy i nowoczesny- podsumował prof. Lewicki.