Konieczne zmiany w prawie geologicznym i górniczym

Z praktyki przedsiębiorców wynika, że częstym problemem blokującym prowadzenie prac lub zmuszającym do ich przeprojektowania jest brak uregulowania stanu prawnego nieruchomości gruntowych, w tym kwestii spadkowych.

Ponieważ wymogiem wniosku koncesyjnego jest określenie właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości, w granicach których ma być wykonywana zamierzona działalność, przedsiębiorca nie jest w stanie spełnić tych wymogów.

Rozwiązaniem stosowanym w wielu innych ustawach jest wprowadzenie regulacji, zgodnie z którymi brak uregulowania stanu prawnego nieruchomości nie stanowi przeszkody dla procedowania postępowania. Takie przepisy powinny mieć również zastosowanie w procedurze udzielania koncesji. Nie naruszają one bowiem praw właścicieli nieruchomości.

Nie zawsze jest możliwe i racjonalne pozyskiwanie tytułów prawnych do nieruchomości gruntowych, na których jest planowane wykonanie wierceń w dniu składania wniosku o koncesję. Wynika to ze specyfiki prowadzenia działalności poszukiwawczo – rozpoznawczej, która polega na projektowaniu robót geologicznych zmierzających do rozpoznania złoża w okresie kilku lat.

Przeczytaj także:

Dlatego wieloletnią praktyką w projektowaniu robót geologicznych, pozwalającą na elastyczność w podejmowaniu decyzji, co do wyboru konkretnej lokalizacji prac geologicznych, w tym wierceń, było określanie tych robót jako obligatoryjnych, opcjonalnych oraz wskazywanie dla takich wierceń kilku lokalizacji alternatywnych.

Wszystkie strony tak zaplanowanych prac, w szczególności właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości gdzie zaplanowano wykonywanie wierceń, były stronami postępowania o udzielenie/zmianę koncesji. Natomiast dla prac przyszłych wystarczającym było oświadczenie osób uprawnionych do reprezentacji spółki, że zamierzają uzyskać stosowny tytuł prawny do wybranej lokalizacji w przyszłości.