Kredyt we frankach

Skokowy wzrost rat kredytów, a także tysiące spraw sądowych, to tylko dwie konsekwencje decyzji szwajcarskiego banku centralnego, która podjęta została 15 stycznia 2015. Kurs waluty to tylko jedna strona medalu. Druga to oprocentowanie, które dziś w przypadku frankowych kredytów jest często bardzo niskie. Bez tego raty byłyby znacznie wyższe niż są.

Każdy kto ma kredyt frankowy jako konsument powinien zacząć działać! Niezwłocznie rozpocząć wskazaną w artykule procedurę zmierzającą do „odfrankowienia” lub unieważnienia umowy kredytu walutowego.

Monitorujemy zwiększone zainteresowanie klientów ale myślę, że trwa proces dokładnego rozszyfrowywania tego co Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej naprawdę postanowił- tłumaczy w rozmowie z AIP Krzysztof Pietraszkiewicz, prezes Związku Banków Polskich.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w czwartek 3 października 2019 roku ma wydać orzeczenie dotyczące kredytów indeksowanych we frankach szwajcarskich. Chodzi o takie kredyty walutowe, w przypadku których w umowie pożyczana przez bank kwota była zapisywana w złotych, a nie we franku szwajcarskim. Wyrok TSUE może całkowicie zmienić sytuację frankowiczów.

Frank kosztuje już 3,96 złotego i niebezpiecznie zbliża się do bariery 4,00. Czy może ją przekroczyć? Jak najbardziej tak, choć zapewne przejściowo. Eskalacja niepewności rynkowej nie jest wykluczone, a w przeszłości zdarzało się, że w okresie wakacyjnym złoty skokowo tracił i później dość szybko odrabiał straty. Tak może być i tym razem – spadek kursu EURCHF w okolice 1,06 wywindowałby kurs CHFPLN powyżej 4,00.

W postępowaniach sądowych banki twierdzą, że posiadały franki – aby „udzielić” kredytów frankowych. Jednak w obrocie z kredytobiorcami franków nie było, a banki obracały frankiem tylko na rynku międzybankowym, przy czym ryzykiem walutowym z tych transakcji obciążyły kredytobiorców.

Przewalutowanie po obecnym kursie franka zdjęłoby z zadłużonego ryzyko ponownego jego wzrostu, ale jednocześnie wiązałoby się z wyższymi kosztami odsetek z tytułu kredytu w złotych oraz rosnącym zagrożeniem ich dalszego wzrostu, gdy stopy procentowe w Polsce pójdą w górę. Tak radykalna zmiana nie byłaby więc prawdopodobnie ani zbyt korzystna, ani tym bardziej bezpieczna, z punktu widzenia możliwości spłaty zobowiązania zamienionego na złote.

Od czasu gdy w Polsce nastała moda na branie kredytów w innej walucie niż ojczysta minęła już dekada. Decydujące znaczenie miał dla kredytobiorców fakt, że kredyty zaciągane w taki sposób miały mniejsze oprocentowanie. Z początkiem 2018 roku nastąpił spadek kursu franka do 3,53 zł. W związku z wahaniami nie tylko samej waluty, ale też rat kredytów, klienci banków zaczynają się zastanawiać nad przewalutowaniem i tym samym ustabilizowaniem swoich zadłużeń.

Najwięcej osób posiadających kredyt we frankach szwajcarskich znajduje się w przedziale wiekowym 35–44 lat. Stanowią oni 50, 8 proc. wszystkich frankowiczów – wynika z danych Biura Informacji Kredytowej. Najlepiej ze spłatą zobowiązań radzą sobie mieszkańcy województw południowo-wschodnich

Dzięki spadkowi kursu franka raty kredytów w tej walucie są coraz niższe. Od grudnia ubiegłego roku ich wysokość spadła o ponad 10 proc. Z drugiej strony, wciąż są one o ok. 20 proc. wyższe niż kwota, jaką wyliczył im bank podczas składania wniosku kredytowego.

Korzystne dla frankowiczów zmiany kursowe na rynku walutowym zredukowały w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy zadłużenie frankowiczów w Polsce o prawie 20 miliardów złotych! A to jeszcze nie koniec tego pozytywnego dla kredytobiorców trendu.

Są duże szanse na to, że wkrótce za franki szwajcarskie płacić będziemy 3,50 zł. W takiej sytuacji raty kredytów we frankach i ich zadłużenie spadłyby o prawie 10% w porównaniu do sytuacji z początku lipca. Przykładowo, dla kredytu na kwotę 300 000 zł, na 30 lat, udzielonego w sierpniu 2008 r., rata spadłaby z 1 934 zł do 1 745 zł.

Kurs franka na poziomie 3,8 zł wyraźnie obniżył raty kredytów hipotecznych w tej walucie. W perspektywie miesięcy raczej nie spadnie. Co robić?

Podczas gdy wypoczywaliśmy na majówce, polski złoty nie próżnował i zauważalnie się umocnił, ku radości spłacających kredyty walutowe. W maju raty kredytów rozliczanych w euro i we frankach szwajcarskich będą najniższe od września 2015 r.

Liczba kredytobiorców walutowych stale spada, ich zadłużenie w przeliczeniu na złote zmienia się wraz z wahaniami kursowymi, ale generalnie pozostaje na stałym poziomie.

Najpewniej w końcu marca albo w kwietniu odbędzie się konferencja Kancelarii Prezydenta, na której przedstawione zostaną szczegóły rozwiązań mających skłonić banki do restrukturyzacji kredytów frankowych. Natomiast najwcześniej we wrześniu wprowadzone zostaną ostateczne rozstrzygnięcia co do narzędzi, które wobec banków zostaną zastosowane w tym zakresie ze strony regulatorów rynku, głównie Komisji Nadzoru Finansowego.

W tym roku ok. 100 tys. kredytów udzielonych we frankach ma 10 rocznicę spłaty. Średnia wysokość zaległości w momencie ich zaciągnięcia wynosiła ok. 220 tys. zł. Z wyliczeń Expandera wynika, że obecnie zadłużenie dla takiego kredytu to ok. 270 tys. zł. Niestety, nic nie wskazuje na to, że spadnie istotnie w najbliższym czasie.

Prezes Urzędu ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) nałożył na Raiffeisen Bank Polska karę w wysokości ponad 3,5 mln zł oraz nakazał przeliczenie oprocentowania i zrekompensowania strat konsumentom za wszystkie okresy, kiedy wystąpiło ujemne oprocentowanie a bank nie uwzględniał ujemnego LIBORu.

Wkrótce rząd skieruje do Sejmu projekt specjalnej ustawy o kredycie hipotecznym. Ma ona chronić kredytobiorców przed nadmiernym ryzykiem.

10 lat temu wzięli 360 tys. zł kredytu hipotecznego we frankach. Przez wahania waluty bank nadal chce od nich jeszcze raz tyle. Sprawa trafiła do sądu

Na środowym posiedzeniu, z inicjatywy Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Komitet Stabilności Finansowej (KSF) powołał Grupę Roboczą ds. Ryzyka Walutowych Kredytów Mieszkaniowych, w której skład wejdą przedstawiciele instytucji reprezentowanych w Komitecie.

Uzasadnienie do nowej wersji projektu ustawy dla frankowiczów, przygotowanej przez Kancelarię Prezydenta RP potwierdza, że umowy kredytów pseudowalutowych są z mocy prawa nieważne. Skoro takie mocne i wiarygodne uzasadnienie projektu ustawy, to dlaczego sama jego treść ogranicza się do zwrotu tylko części należności i dlaczego uznaje za legalne umowy kredytów, które zgodnie z uzasadnieniem projektu legalnymi nie są? Być może ta „gra na czas” zmierza do tego aby część roszczeń przedawniła się?