W związku z pandemią COVID-19 wielu pracodawców pozwala pracownikom wykonywać ich obowiązki w ramach pracy zdalnej poza stałym miejscem pracy. Przepisy zawarte w tzw. tarczach antykryzysowych również dają możliwość skorzystania z tej formy zatrudnienia. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż praca zdalna pozwala na zachowanie przez pracowników dystansu społecznego. Niemniej jednak, należy zwrócić uwagę, że umożliwienie pracownikowi pracy zdalnej również poza granicami kraju, w którym osoba ta zwykle wykonuje swoją pracę, może wiązać się zarówno dla pracownika, jak i dla pracodawcy z dodatkowymi konsekwencjami w zakresie podatków, ubezpieczeń czy też spraw związanych z szeroko rozumianymi kwestami imigracyjnymi.
Praca poza stałym miejscem
W ramach pakietu przepisów, który został uchwalony w związku z rozszerzaniem się pandemii COVID-19 w Polsce, wprowadzono przepis umożliwiający pracodawcom polecenie swoim pracownikom czasowego wykonywania pracy określonej w umowie o pracę poza miejscem jej stałego wykonywania. Przepis ten nie daje jednak zbyt wielu wytycznych pracodawcom co do sposobu organizacji pracy zdalnej, a w szczególności nie wskazuje, czy pracodawcy powinni kontrolować lub ustalać dokładnie z pracownikami gdzie (na jakim terytorium) będą oni wykonywać swoje obowiązki.
Wskazać również należy, iż powyższa regulacja miała utracić swoją moc wiążącą z dniem 4 września 2020 roku, niemniej jednak w procedowanej obecnie ustawie o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw,