Millenialsi zmienili się wskutek pandemii. Zobacz, czy warto inwestować w młodego pracownika

Przedstawiciele młodszych pokoleń są odporni na zmiany wywołane przez epidemię COVID-19 - wynika z ankiety przeprowadzonej przez firmę Deloitte po wybuchu pandemii na przełomie kwietnia i maja 2020 roku. Ankieta stanowiła uzupełnienie badania zrealizowanego pod koniec 2020 roku. Wzięło w niej udział 9,1 tys. osób z 13 krajów (.

W badaniu wzięli udział:

• millenialsi (respondenci z pokolenia Y (urodzeni między styczniem 1983 a grudniem 1994 roku),
• przedstawiciele pokolenia Z (urodzeni między styczniem 1995 a grudniem 2002 roku).

Jedna czwarta pracowników w wieku 25–30 lat oraz blisko 30% przedstawicieli pokolenia Z straciło pracę lub zostało wysłanych na bezpłatny urlop - wskazują autorzy raportu The Deloitte Global Millennial Survey 2020. „Z tego punktu widzenia ok. ⅕ millenialsów na świecie została pozbawiona źródła utrzymania” - można przeczytać w publikacji Dloitte, „Milenialsi 2020”.

27% millenialsów oraz 23% przedstawicieli pokolenia Z miało obniżony wymiar czasu pracy z powodu COVID-19. Z kolei 8% osób z pokolenia Y oraz 5% pracowników z pokolenia Z robiło nadgodziny bez dodatkowej gratyfikacji finansowej. Tylko jedna trzecia millenialsów i 38% ankietowanych z pokolenia Z oświadczyło, że zarówno ich sytuacja zawodowa, jak i dochody nie uległy pogorszeniu w związku z COVID-19.

W porównaniu z ostatnim badaniem, odsetek młodych ludzi odczuwających niepokój permanentnie lub przez większość czasu spadł o 7 puntów procentowych w przypadku przedstawicieli pokolenia Z oraz o 8 punktów procentowych w przypadku osób z pokolenia Y.

Wśród uczestników poprzedniego badania i obecnego badania 42% przedstawicieli pokolenia Y deklaruje, że cały czas lub przez większość czasu odczuwa stres. Te same deklaracje składa 44% osób z pokolenia Z. (Wcześniej było to odpowiednio 50% i 52% pracowników.) Częściej zestresowane są kobiety niż mężczyźni (o 7% więcej w przypadku millenialsów oraz o 11% więcej w przypadku pokolenia Z.)

Przed wybuchem pandemii aż 17% badanych z Polski potwierdziło, że zdarzało im się nie iść do pracy z powodu stresu. W ujęciu globalnym, stres spowodował kiedyś absencję w pracy u co trzeciego młodego pracownika.

Przedstawiciele pokoleń Y i Z często zatajają powód swojej nieobecności w biurze. W przypadku osób zatrudnionych w Polsce robiła tak jedna trzecia badanych, na świecie inny powód wzięcia dnia wolnego podawała blisko połowa badanych. Jedna trzecia millenialsów ujawniających prawdziwą przyczynę nieobecności w pracy mogła liczyć na wsparcie psychologiczne ze strony pracodawcy.

Roczniki 80. i 90. ucierpiały z powodu pandemii, ale dostrzegają w COVID-19 szanse na pozytywne zmiany klimatyczne oraz poprawę sytuacji innych ludzi. Trzech na czterech respondentów przyznało, że kryzys związany z koronawirusem zainspirował ich do działania na rzecz lokalnej społeczności. Blisko ¾ przedstawicieli pokolenia Y oraz 68% osób z pokolenia Z podjęło się działania na rzecz lokalnych społeczności.

Pandemia sprawiła, że upowszechnił się model pracy zdalnej. Przed jej wybuchem 45% pracowników z pokolenia millenialsów oraz z pokolenia Z deklarowało, że nigdy nie pracowało zdalnie. Po pierwszym szczycie epidemii tylko jedna trzecia badanych utrzymywała, że nie miała do czynienia z pracą zdalną.

⅔ respondentów przyznało, że po wybuchu epidemii COVID-19 pracodawcy zapewnili im dostęp do platform i rozwiązań IT, które umożliwiły pracownikom pozostanie w kontakcie i kontynuowanie pracy z domu. Tyle samo badanych wskazało na politykę pracodawcy ułatwiającą funkcjonowanie podczas pandemii: elastyczne godziny pracy czy umożliwienie wzięcia urlopu.

Połowa millenialsów miała: zapewniony dostęp do szkoleń podnoszących efektywność pracy zdalnej, możliwość nauki lub rozwoju swoich umiejętności. Jednocześnie 59% osób z pokolenia Y oraz 55% przedstawicieli pokolenia Z potwierdza zaufanie pracodawcy do pracowników zdalnych. Jedna piąta badanych skarży się na brak zaufania ze strony swoich przełożonych.

Osoby z pokolenia Y i Z doceniły walory pracy zdalnej. 60% ankietowanych chciałoby zachować taką możliwość, gdy pandemia dobiegnie końca. Blisko tyle samo osób woli wideokonferencje od podróży służbowych. Jednocześnie 56% respondentów zdradziło, że gdyby miało możliwość pracy z domu, wolałoby mieszkać poza dużymi ośrodkami miejskimi ze względu na niższe koszty życia.

⅔ millenialsów jest zdania, że home office sprzyja zachowaniu lepszego work-life balance, a połowa wszystkich badanych utrzymuje, że praca z domu ułatwia im bycie sobą w pracy. Na swoje „prawdziwe ja” w pracy częściej wskazują rodzice (59%) niż osoby bezdzietne (43%), a osoby na kierowniczych stanowiskach (62%) częściej niż juniorzy (42%).

Aż 40% młodych pracowników przyznających się do życia w dużym stresie potwierdza, że praca oraz perspektywy kariery „bardzo” przyczyniły się do ich poczucia niepokoju. Jednocześnie millenialsi są przekonani, że praca z domu zmniejsza stres. Siedmiu na 10 przedstawicieli pokolenia Y twierdzi, że dostęp do home office w przyszłości oraz uniknięcie dojazdów do pracy złagodzi stres.

Pandemia zwiększyła potrzebę stabilności zawodowej wśród młodych pracowników. Odsetek osób, które myślą o zmianie pracy w ciągu najbliższych dwóch lat, spadł z 49% do 31%, a odsetek osób, które chciałyby pozostać w obecnym miejscu pracy na 5 lat lub dłużej, zwiększył się z 29% do 35%. Inaczej jest w Polsce, gdzie 44% osób z pokolenia Y zamierza zmienić pracę w ciągu dwóch lat.

Przedstawiciele pokolenia Z częściej są skłonni do zmiany pracy niż ich starsi koledzy, przy czym połowa respondentów z tej grupy wiekowej planuje zmianę pracy w ciągu najbliższych dwóch lat. Ponad sześciu na 10 badanych przyznało, że działania podjęte przez ich pracodawców zachęciły ich do pozostania w firmie na dłużej.

W badaniu wzięli udział respondenci z: Kanady, USA, Brazylii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji, Niemiec, Włoch, Chin, Indii, Korei Południowej, Japonii i Australii.