Czy inwestorzy w specjalnych strefach ekonomicznych siedzą na beczce prochu?

Główną korzyścią płynącą z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE jest możliwość korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych z działalności wskazanej w zezwoleniu strefowym. Zakres omawianego zwolnienia określany jest w zezwoleniu poprzez odwołanie do kodów statystycznych zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) lub tez Polską Klasyfikacją Działalności (PKD) - w zależności od daty wydania zezwolenia i Strefy wydającej zezwolenie.

Dochód podlegający zwolnieniu w SSE zależy od PKWiU/PKD określonych w zezwoleniu

W praktyce więc zasadą jest, iż zwolnieniu z opodatkowania podlega wyłącznie dochód uzyskiwany z działalności prowadzonej na terenie SSE sklasyfikowanej z użyciem kodów PKWiU/PKD określonych w zezwoleniu strefowym. Co istotne, organy podatkowe w trakcie kontroli przeprowadzanych u przedsiębiorców strefowych na ogół szczegółowo biorą pod lupę kwestię weryfikacji rodzaju działalności z jakiej osiągane są poszczególne przychody podlegające zwolnieniu. Skuteczne zakwestionowanie, iż działalność prowadzona przez inwestora nie wpisuje się w ramy zezwolenia, prowadzi na ogół do powstania znacznych zaległości podatkowych.

Rozwój działalności gospodarczej z upływem czasu, podejmowanie przez inwestorów strefowych nowych inwestycji, w tym w szczególności zmiana oferowanych wyrobów lub usług, sprawia, że pierwotnie wydane zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE może w rezultacie nie odzwierciedlać faktycznego charakteru czynności wykonywanych na terenie strefy - przypominają eksperci DeloittePolska.

Omawiany temat może być szczególnie istotny m.in. dla, przedsiębiorców którzy:

• oferują wyroby, których skład chemiczny uległ zmianie w okresie od uzyskania zezwolenia strefowego;
• dokonują sprzedaży na rzecz szerokiego zakresu odbiorców z różnych branż (o grupowaniu właściwym dla danego wyrobu może decydować także jego finalne przeznaczenie);
• sprzedają odpady powstające w toku procesu produkcyjnego;
• prowadzą jedynie „wycinek” procesu produkcyjnego – często problematycznym tematem jest np. czy inwestor w istocie prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów wskazanych w treści zezwolenia czy odpowiednie są tu bardziej grupowania właściwe dla konfekcjonowania lub pakowania;
• prowadzą działalność w sektorze tzw. usług nowoczesnych (czyli np. centra usług wspólnych lub centra IT) – tutaj kryteria rozróżnienia pomiędzy poszczególnymi grupowaniami PKWiU często są szczególnie nieostre.

Jakie kroki warto podjąć?
Po pierwsze – diagnoza. Dla jej przeprowadzenia konieczne jest przeanalizowanie właściwości, budowy oraz przeznaczenia wytwarzanych wyrobów/świadczonych usług pod kątem samej klasyfikacji statystycznej (PKWiU/PKD), właściwych zasad metodycznych dla klasyfikacji czy też podejścia urzędów statystycznych do danego rodzaju produktów/usług.

Po drugie – leczenie. W sytuacji zidentyfikowania wyrobów, co do których pojawia się wątpliwość w temacie grupowania statystycznego, możliwych jest kilka ścieżek działania:

• aplikowanie o klasyfikację urzędu statystycznego, mającą na celu potwierdzenie, że w istocie oferowane produkty/usługi objęte są zakresem zwolnienia.
• próba zmiany treści zezwolenia strefowego poprzez rozszerzenie jego zakresu – w praktyce jest to procedura, w którą zaangażowane są władze Strefy jak również Ministerstwo Rozwoju i Finansów. Dla jej powodzenia istotne jest w szczególności przekonanie organów, że „dodatkowe” grupowanie statystyczne jest związane z pierwotnym zakresem inwestycji będącej podstawą do uzyskania danego zezwolenia.
• pozyskanie nowego zezwolenia strefowego, obejmującego także „dodatkowe” grupowanie statystyczne. Tutaj oczywiście istotne pozostają zamierzenia inwestycyjne przedsiębiorcy jak również nowe regulacje odnoszące się do parametrów jakie muszą spełniać poszczególne rodzaje projektów w ramach definicji tzw. „inwestycji początkowej”.