Spis treści
Średnia pensja w Polsce to prawie 9000 zł. Dane GUS za I kwartał 2025 r.
Opublikowane przez GUS dane pokazują wzrost przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. W pierwszym kwartale 2025 roku średnia pensja wyniosła 8962,28 zł brutto. To wyraźny wzrost – aż o 5,7% w ujęciu kwartalnym, czyli w porównaniu do IV kwartału 2024 roku oraz w o 10,0 proc. rok do roku. Choć liczba ta robi wrażenie, nie oddaje w pełni sytuacji przeciętnego pracownika.
Warto pamiętać, że bardziej miarodajnym wskaźnikiem poziomu wynagrodzeń w Polsce jest mediana płac – pokazuje ona, ile wynosi zarobek „środkowego” pracownika, czyli takiego, którego połowa pracujących zarabia mniej, a połowa więcej. To właśnie mediana daje lepszy obraz rzeczywistej kondycji finansowej większości zatrudnionych.
Ile zarabiamy „na rękę”? Rzeczywiste dochody pracownika
Choć przeciętne wynagrodzenie w Polsce w I kwartale 2025 roku wyniosło 8962,28 zł brutto, w praktyce oznacza to około 6440 zł netto miesięcznie dla osoby zatrudnionej na umowie o pracę przy standardowych kosztach (bez ulg podatkowych). W skali roku daje to około 77 274 zł „na rękę”.
Struktura wynagrodzenia pokazuje, że z kwoty brutto potrącane są składki i podatki, m.in.:
Ubezpieczenie emerytalne – 874,72 zł (9,76%)
Ubezpieczenie zdrowotne – 696,02 zł (7,77%)
Zaliczka na podatek dochodowy – 598 zł (6,67%)
Ubezpieczenie chorobowe – 219,58 zł (2,45%)
Ubezpieczenie rentowe – 134,43 zł (1,50%)
W efekcie pracownik otrzymuje około 71,85% pensji brutto w formie wynagrodzenia netto, a pozostała część trafia do systemu zabezpieczenia społecznego i fiskusa.
Co wlicza się w przeciętne wynagrodzenie?
Średnie wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw obejmuje nie tylko pensję zasadniczą, ale też wszelkie dodatki – premie, nagrody kwartalne, odprawy emerytalne, a także wynagrodzenie za nadgodziny. Oznacza to, że na wysokość tego wskaźnika wpływają też incydentalne wypłaty, często nieregularne i dostępne głównie dla wybranych grup pracowników.
Dodatkowo, dane GUS nie uwzględniają całej gospodarki. Wykluczają zarobki osób zatrudnionych w budżetówce, mikroprzedsiębiorstwach (poniżej 10 pracowników) oraz samozatrudnionych. A to właśnie te grupy – często mniej uprzywilejowane – są narażone na większe wahania dochodów i realnie odczuwają skutki inflacji.
Dlatego pytanie, czy wzrost wynagrodzeń realnie poprawia sytuację finansową Polaków, pozostaje otwarte. Wszystko zależy od tego, jak zmiany płac przekładają się na siłę nabywczą, czyli realną możliwość zaspokajania codziennych potrzeb. A ta nadal jest pod presją rosnących cen żywności, energii i usług. Z pozoru imponujący wzrost średniej może więc okazać się jedynie statystycznym złudzeniem dla wielu pracowników, zwłaszcza tych z niższymi zarobkami.
