To trzeba wiedzieć o L4 po zwolnieniu z pracy! Zwolnienie lekarskie po ustaniu zatrudnienia. Jakie dokumenty są potrzebne do ZUS?

Na zwolnienie lekarskie można przejść już w pierwszym dniu pracy, nie będzie to jednak równoznaczne z otrzymaniem zasiłku chorobowego. Ten z kolei przysługuje osobom objętym ubezpieczeniem obowiązkowym i aby go otrzymać musi upłynąć:

• co najmniej 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego,
• co najmniej 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia dobrowolnego.

Niezdolność do pracy musi powstać również w specjalnie określonym przedziale czasowym:

• nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego,
• nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego w przypadku choroby zakaźnej.

Tym samym, nawet jeżeli stosunek pracy ustał, a pracownik zachorował przed upływem 14 dni i posiada zwolnienie lekarskie – ma prawo do ubiegania się o zasiłek chorobowy za czas niezdolności do pracy.

Prawo do starania się o zasiłek to dopiero początek. Następnie należy sprawdzić, czy nie należymy do kategorii osób, które pomimo choroby nie otrzymają zasiłku. Wyłączenia zawierają całą listę dostępną na oficjalnej stronie ZUS-u. Dotyczy to osób:

• mających prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy albo nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego,
• mających prawo do emerytury lub renty inwalidzkiej przysługującej z zaopatrzenia emerytalnego służb mundurowych,
• kontynuujących lub podejmujących działalność zarobkową, która daje tytuł do objęcia ubezpieczeniem chorobowym albo mających prawo do świadczeń za okres choroby,
• mających prawo do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,
• mających prawo do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego,
• które nie nabyły prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia (nie przepracowały wymaganego okresu wyczekiwania)
• których ubezpieczenie ustało po wyczerpaniu pełnego okresu pobierania zasiłku chorobowego.

Szczegóły regulują przepisy Ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

W praktyce mogą wystąpić sytuacje, gdy samodzielnie trzeba będzie złożyć do ZUS-u dokumenty w związku z zasiłkiem chorobowym. Jest to wyjątek od reguł i dotyczy sytuacji, gdy lekarz z rożnych powodów nie może przesłać zwolnienia elektronicznie do ZUS-u. W takiej sytuacji pracownik sam powinien dostarczyć poprzez:

• pocztę,
• PUE ZUS,
• lub osobiście.

następujące dokumenty:

• druk e-ZLA,
• druk Z-10 (jeżeli już nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę),
• druk Z-3 (jeżeli wnioskuje pracownik po zakończeniu stosunku pracy),
• druk Z-3a (jeżeli wnioskujący objęty jest ubezpieczeniem z innego tytułu).

Świadczenie wynosi 80 proc. wynagrodzenia, od którego płacona była składka. Możliwe są także wyjątki od tej reguły, gdy będzie to 100 proc. wynagrodzenia i obejmują sytuacje, gdy:

• miał miejsce wypadek w drodze do lub z pracy,
• niezdolność do pracy jest skutkiem ciąży,
• niezdolność do pracy jest skutkiem poddania się badaniom lekarskim dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów lub zabiegom ich pobrania.

W 2022 roku zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia przysługuje krócej, niż miało to miejsce jeszcze w 2021. Obecnie jest to okres maksymalnie 91 dni. Wcześniej było to 182 dni. A wszystko to za sprawą nowelizacji tzw. ustawy zasiłkowej. W art. 8 został dodany zapis:

„Za okres niezdolności do pracy lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 przypadający po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego zasiłek chorobowy przysługuje nie dłużej niż przez 91 dni. Nie dotyczy to niezdolności do pracy, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, oraz spowodowanej gruźlicą lub występującej w trakcie ciąży.”

Od tej zasady obowiązuje jednak szereg wyłączeń. Okres 182 (lub czasami nawet 270 dni obowiązuje w przypadku:

• niezdolności spowodowanej gruźlicą
• niezdolności występującej w trakcie ciąży
• niezdolności do pracy powstałej wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.