W najbliższym tygodniu uwaga rynków będzie skupiona przede wszystkim na Europejskim Banku Centralnym. Czwartkowe spotkanie decyzyjne EBC będzie jednym z pierwszych z serii lipcowych spotkań, od których konsensus oczekuje albo luzowania polityki monetarnej, albo chociaż sugestii, że w najbliższej przyszłości dojdzie do jej poluzowania.
W najbliższych dniach pojawi się też kilka istotnych publikacji makroekonomicznych. Poznamy wstępne odczyty wskaźników aktywności biznesowej PMI w strefie euro oraz pierwsze szacunki dynamiki PKB w Stanach Zjednoczonych w drugim kwartale bieżącego roku. Generalnie spodziewamy się, że w najbliższych dniach rynki finansowe wyrwą się z dotychczasowej (trwającej od kilku tygodni) apatii, a w drugiej połowie tygodnia najpewniej zaobserwujemy powrót zmienności na rynku walutowym.
Złoty
Miniony tydzień przyniósł umocnienie polskiego złotego w relacji do euro, tym samym zachowanie złotego wpisywało się w schemat umocnienia walut rynków wschodzących.
Mimo, że nie miały wyraźnego wpływu na rynek, warto wspomnieć, że ostatnie dni przyniosły prawdziwe zatrzęsienie danych z polskiej gospodarki. Po pierwsze, odczyty inflacji z pierwszej części tygodnia potwierdziły, że ostatnio mieliśmy do czynienia ze wzrostem dynamiki cen, tak konsumenckich, jak i bazowych. Po drugie, niespodziewanie zaobserwowaliśmy ostry spadek wzrostu płac oraz dynamiki produkcji przemysłowej. Jednak w obu kwestiach niekorzystnie na odczyty wpływał efekt kalendarzowy (mniej dni roboczych w miesiącu pomiarów w porównaniu do okresu odniesienia). Niemniej, dane o produkcji przemysłowej wywołały obawy o to, czy gorsza sytuacja w przemyśle strefy euro nie przekłada się na problemy sektora w Polsce. Jesteśmy raczej optymistycznie nastawieni do perspektyw polskiej gospodarki. Gorsze odczyty z jednego miesiąca w części „zepsute” przez kalendarz nie zmieniają tego poglądu.
W kontekście informacji z Polski, w tym tygodniu jedyną publikacją, którą poznamy, będą wtorkowe dane o bezrobociu, które powinno spaść do kolejnego rekordowo niskiego poziomu w bieżącym cyklu.
Funt Brytyjski
W najbliższym tygodniu kurs funta brytyjskiego nadal będzie zależał od informacji politycznych. W najbliższy wtorek Boris Johnson najpewniej wygra wyścig o posadę lidera Partii Konserwatywnej. Rynki w pełni jednak wyceniają ten scenariusz, stąd w przypadku wygranej Johnsona nie spodziewamy się gwałtownej reakcji szterlinga.
Publikacje makroekonomiczne dla Wielkiej Brytanii ostatnio przewyższają oczekiwania. Zarówno wynagrodzenia, jak i sprzedaż detaliczna rosły w tempie szybszym niż oczekiwał tego konsensus. Kalendarz ekonomiczny na nadchodzące dni dla Zjednoczonego Królestwa świeci jednak pustkami, stąd to polityka będzie wpływać na zmiany kursu funta brytyjskiego w nadchodzącym tygodniu. Jesteśmy zdania, że trudno będzie rozwiązać impas związany z Brexitem bez rozpisania nowych wyborów parlamentarnych. Tym samym jakiekolwiek wieści dotyczące tej kwestii powinny dołożyć do zmienności brytyjskiej waluty.
Euro
Ubiegły tydzień nie przyniósł ani zbyt wielu istotnych publikacji makroekonomicznych, ani informacji dotyczących polityki monetarnej w strefie euro. Nadchodzący tydzień będzie pod tym względem inny. W środę poznamy wstępne odczyty indeksów PMI w lipcu, czyli jednych z najważniejszych wskaźników wyprzedzających dla gospodarek strefy euro. Rynki co prawda nie spodziewają się istotnych zmian w indeksach. Uwzględniając niskie oczekiwania dostrzegamy jednak możliwość pozytywnego zaskoczenia danymi dla sektora przemysłu.
Podobne oczekiwania mamy względem nadchodzącego spotkania EBC. Rynki finansowe nastawiają się na „gołębią” retorykę banku centralnego, nie wykluczając możliwości cięcia stóp procentowych. Uważamy, że bank centralny strefy euro może zawieść te oczekiwania. Jesteśmy zdania, że EBC wstrzyma się ze zmianami do września, kiedy decydenci otrzymają więcej danych. Jeżeli oczekiwany przez nas scenariusz się zrealizuje, należy spodziewać się gwałtownej aprecjacji euro.
Dolar
Ubiegły tydzień przyniósł szereg mniej istotnych danych makroekonomicznych z USA, które w większości były dosyć mieszane. Największą uwagę rynków przykuły jednak wypowiedzi decydentów Rezerwy Federalnej, którzy w zasadzie potwierdzili, że w następnym tygodniu dojdzie do obniżki stóp procentowych Fedu o 25 punktów bazowych.
Inflacja bazowa w Stanach Zjednoczonych, w zależności od wskaźnika, utrzymuje się w okolicach celu inflacyjnego lub go przekracza, z kolei rynek pracy cechuje się stabilnym poziomem kreacji nowych stanowisk oraz wzrostem realnych wynagrodzeń.
Tym samym uważamy, że obecna rynkowa wycena trzech obniżek stóp procentowych w ciągu najbliższych dwunastu miesięcy jest przesadą. Wstępny szacunek dynamiki PKB w USA, który poznamy w piątek, powinny potwierdzić nasz punkt widzenia. Oczekujemy wzrostu realnego PKB o ponad 2%, przy deflatorze na poziomie 2-procentowego celu inflacyjnego Rezerwy Federalnej.
Obejrzyj wideo:
50. Pride of Poland. Ardanowski: To nie będzie wyprzedaż sreber narodowych
