Polacy nie chcą powrotu do biur. Jeśli pracodawca się uprze, są gotowi zmienić pracę

Firma ADP, specjalizująca się w usługach kadrowo-płacowych, sprawdziła, jak ważny jest dla pracowników elastyczny model pracy i co są w stanie poświęcić, aby pracować w trybie zdalnym.

W przygotowanym przez ADP raporcie badanie „People at Work 2022: A Global Workforce View”, o zdanie na ten temat zapytano blisko 33 tys. pracowników z 17 krajów na całym świecie.

Zmuszanie przez pracodawców powrotu do pracy stacjonarnej w pełnym wymiarze godzin tam, gdzie nie jest to konieczne, może okazać się zgubne. Bowiem dwie trzecie respondentów (64 proc.) deklaruje, że w takiej sytuacji rozważyłoby zmianę pracy.

W ten trend wpisują się również Polacy. 6 na 10 (57,49 proc.) biorących udział w badaniu naszych rodaków twierdzi, że rozważyłoby zmianę firmy, gdyby pracodawca nakazał im wrócić do całkowicie stacjonarnego trybu pracy.

Na takie rozwiązanie częściej zdecydowaliby się mężczyźni - 59,96 proc., niż kobiety 54,86 proc.

Autorzy raportu wskazują, że bezpodstawne okazują się obawy, że pracodawcy nie będą doceniać pracowników zdalnych tak samo jak ich współpracowników pracujących na miejscu. Rzeczywistość pokazuje, że jest wręcz odwrotnie: pracownicy zdalni czują się bardziej doceniani i nagradzani oraz otrzymują lepsze wsparcie pod względem rozwoju zawodowego.

Prawie 7 na 10 osób pracujących w tym trybie twierdzi, że są uczciwie wynagradzani za swoje umiejętności i pełnioną rolę, w porównaniu z ich stacjonarnymi odpowiednikami, gdzie taką deklarację składa niecała połowa. W związku z tym pracodawcy, którzy nadmiernie skupiają się na pracownikach zdalnych kosztem pozostałych, powinni jak najszybciej przywrócić równowagę w tej dziedzinie.

„W przypadku pracodawców, którzy mogą zaoferować elastyczność w zakresie miejsca wykonywania pracy, istnieją jednak uzasadnione powody, by sądzić, że pracownicy nie tylko doceniliby to, ale nawet byliby gotowi pójść na pewne ustępstwa” – czytamy w raporcie.

Ponad połowa respondentów (52 proc.) twierdzi, że zgodziliby się na obniżkę wynagrodzenia w zamian za gwarantowaną możliwość pracy tylko w trybie zdalnym lub pracy częściowo z domu i częściowo w biurze. Ponadto z udzielonych odpowiedzi wynika, że akceptowalna redukcja wynagrodzenia w zamian za tę elastyczność kształtuje się średnio na poziomie 11 proc.

W przypadku Polski na obniżkę pensji w zamian za możliwość stosowania elastycznych godziny pracy (przy czym czas spędzany na obowiązkach zawodowych nie uległby zmianie) zgodziłoby się 29,22 proc. osób.

Przy czym 60,81 proc. Polaków deklaruje, że chciałoby uzyskać większą elastyczność w kwestii tego, kiedy pracuje - przy zachowaniu tej samej liczby godzin przepracowanych w tygodniu - np. 5 dni roboczych po 8 godzin dziennie lub 4 dni po 10 godzin dziennie.

Praca zdalna ma wiele zalet, ale w żadnym wypadku nie jest to panaceum na wszystkie problemy. Badania rzucają światło na niektóre z ważniejszych zalet i wad.

Osoby pracujące z domu są bardziej skłonne powiedzieć, że z optymizmem patrzą na następne pięć lat pracy — tak twierdzi 89 proc. w porównaniu z 77 proc. pracowników, którzy dojeżdżają do pracy.

Osoby te częściej też mówią, że są zadowolone z obecnego zatrudnienia w porównaniu z osobami pracującymi na miejscu (odpowiednio 90 proc. i 82 proc.).

Kolejnym optymistycznym sygnałem jest to, że prawie połowa pracowników (46 proc.) uważa, że praca z domu ułatwiła im bycie pracującym rodzicem, przy czym jedna czwarta (25 proc.) twierdzi, że praca zdalna im to utrudni.

Z drugiej strony osoby pracujące z domu częściej niż ich współpracownicy stacjonarni czują, że ich zły stan psychiczny negatywnie oddziałuje na ich pracę (55 proc. w porównaniu z 36 proc.).

Na szczęście dostępna jest pomoc. Siedmiu na 10 pracowników zdalnych (69 proc.) deklaruje, że czują się wspierani przez kierownictwo, jeśli chodzi o zdrowie psychiczne w pracy, natomiast wśród pracowników stacjonarnych odsetek ten spada do połowy ogółu (50 proc.).

Tylko jeden na 11 pracowników zdalnych (9 proc.) twierdzi, że pracodawca nie podejmuje żadnych działań w celu promowania zdrowia psychicznego w pracy, natomiast wśród pracowników stacjonarnych przekonanie to podziela około jedna trzecia osób (34 proc.).

Niepokojąca jest jednak liczba dodatkowych niepłatnych nadgodzin. Pracownicy zdalni oddają pracodawcom za darmo średnio 8,7 godziny swojego „czasu wolnego” tygodniowo, natomiast w przypadku pracowników stacjonarnych jest to średnio 6,5 godziny.

Autorzy raportu wskazują, że istnieje ryzyko, że elastyczność, jaką daje praca z domu, przełoży się na wcześniejsze rozpoczynanie pracy, zostawanie w niej do późna, robienie mniejszej liczby przerw, bycie dostępnym poza normalnymi godzinami pracy i tak naprawdę bycie „zawsze w pracy”.

Pomimo wysiłków pracodawców, aby utrzymać zaangażowanie i satysfakcję wśród pracowników zdalnych, istnieje poczucie, że cała ta nowo odkryta wolność może zachęcać ich do wypróbowania szeregu innych opcji.

Badanie ADP pokazało, że osoby pracujące z domu znacznie częściej niż ich koledzy pracujący stacjonarnie myślały o poważnej zmianie kariery w ciągu ostatnich 12 miesięcy (72 proc. w porównaniu z 53 proc.).

Pod tym pojęciem kryje się rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej (odpowiednio 21 proc. i 15 proc.), zrobienie tymczasowej przerwy w zatrudnieniu (odpowiednio 19 proc. i 11 proc.), przejście z pełnego etatu na niepełny (odpowiednio 18 proc. i 11 proc.), wzięcie dłuższego urlopu (odpowiednio 27 proc. i 10 proc.) lub wcześniejsze przejście na emeryturę (odpowiednio 13 proc. i 10 proc.).