Zwolnienie lekarskie - czy pracodawca wie, na co chorujemy? Co oznaczają kody choroby?

Brak podstawowej wiedzy dotyczącej zwolnień lekarskich sprawia, że wolimy pójść do pracy, niż odpowiednio się wyleczyć. W konsekwencji źle wyleczona choroba może pogorszyć stan zdrowia, obniżyć samopoczucie, a nawet zmniejszyć wydajność w pracy. Co więcej, podczas chorób zakaźnych istnieje ryzyko, że pozostała część personelu złapie od nas infekcję.

Od grudnia 2018 roku elektroniczne zwolnienia lekarskie wystawione przez lekarza w trakcie wizyty od razu trafiają do systemu, który przesyła informację o tym do ZUS-u oraz pracodawcy. Nie ma już zatem możliwości niedostarczenia wystawionego zwolnienia do pracodawcy, a pracownik musi stosować się do zawartych w nim zasad.

Zwolnienie lekarskie może zostać wystawione przez lekarza specjalistę, lekarza stomatologa, lekarza w szpitalu, a także lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Na elektronicznym zwolnieniu (e-ZLA) umieszczone są następujące informacje:

• imię i nazwisko pacjenta,
• PESEL lub numer paszportu/dowodu osobistego,
• adres informujący o miejscu przebywania pacjenta podczas zwolnienia,
• niezbędne zalecenia lekarskie,
• daty obejmujące zwolnienie,
• placówka medyczna, w której wystawiono dokument,
• dane pracodawcy.

Na zwolnieniu można zatem sprawdzić specjalizację lekarza oraz placówkę, do której trafił pacjent. Pracodawca nie będzie miał natomiast wglądu do kodu choroby.

Zwolnienie lekarskie może zawierać następujące kody chorób:

• A - niezdolność do pracy powstała po przerwie nieprzekraczającej 60 dni, spowodowana tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą,
• B - niezdolność do pracy w okresie ciąży,
• C - niezdolność do pracy z powodu nadużycia alkoholu,
• D - niezdolność do pracy z powodu gruźlicy,
• E - niezdolność do pracy spowodowana chorobą, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub inną chorobą, której objawy chorobowe ujawniają się po dłuższym niż 14 dni od początku choroby.

Przyjęło się, że lekarz wystawia zwolnienie lekarskie podczas wizyty pacjenta w gabinecie lub e-konsultacji. Czasem jednak pracownik nie ma możliwości skontaktowania się z lekarzem, a nie chce wykorzystywać dni urlopowych.

Prawo zakłada, że w takich przypadkach lekarz może wystawić zwolnienie lekarskie wstecz do maksymalnie 3 dni poprzedzających badanie. Decyzję o wystawieniu takiego L4 podejmuje lekarz tylko w przypadku, gdy jest pewny, że pacjent w tym czasie był niezdolny do wykonywania zawodu. Warto zaznaczyć, że takie L4 wystawiane jest tylko w wyjątkowych przypadkach i nie każdy lekarz może się na nie zgodzić.

Wysokość wypłaty podczas przebywania na zwolnieniu lekarskim określają przepisy kodeksu pracy. Jeśli niezdolność wynosi do 33 dni, wynagrodzenie wypłaca pracodawca.

Na wysokość pensji podczas L4 wpływ mają następujące okoliczności:

• niezdolność do pracy spowodowana chorobą lub odosobnieniem z powodu choroby zakaźnej - 80 procent, wynagrodzenia,
• niezdolność do pracy spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub podczas powrotu z pracy - 100 procent,
• choroba podczas ciąży - 100 procent,
• przeprowadzenie badań dla dawców lub pobranie tkanek, komórek i narządów - 100 procent.

Zgodnie z polskim prawem maksymalny okres, jaki przysługuje pracownikowi, podczas pobierania zasiłku chorobowego wynosi 182 dni. Istnieją też pewne wyjątki takie jak ciąża lub gruźlica, dzięki którym nieprzerwane zwolnienie lekarskie może sięgać nawet do 270 dni.

Jeśli pół roku jest zbyt krótkim okresem, można wnioskować o 12-miesięczne świadczenie rehabilitacyjne. Decyzję o jego przyznaniu podejmuje lekarz orzecznik z ZUS. Zasiłek ten może być przyznany, jeśli przewidywana jest poprawa zdrowia pacjenta oraz możliwość powrotu do pracy.