Jednak nie weźmiemy L4 na wypalenie zawodowe w 2022 roku? Według ekspertów problem istnieje i będzie narastał

Badania wskazują, że nie tylko ponad 65% pracowników zmaga się z symptomami wypalenia zawodowego ale blisko połowa Polaków „byłaby gotowa iść na L4 z tego powodu, gdyby tylko istniała taka możliwość.” Eksperci ostrzegają, że problem będzie narastać.

„Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podjęła decyzję o wpisaniu wypalenia zawodowego do Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11 (International Classification of Diseas) w 2019 roku. Zaczyna ona obowiązywać od 1 stycznia 2022 roku” – poinformowało Ministerstwo Zdrowia.

Takie informacje sprawiły, że pod koniec minionego roku głośno dyskutowano możliwość wzięcia zwolnienia lekarskiego właśnie z powodu wypalenia zawodowego. Informacje prasowe potwierdzały, że od 1 stycznia 2022 r. lekarze będą wystawiać tego typu L4.

„Przedwczesny jest wniosek o tym, że na samo wypalenie zawodowe można uzyskać L4, które nie wzbudzi wątpliwości ZUS-u. W tym przypadku mowa jest nie o jednostce chorobowej, a o syndromie mogącym wpłynąć na stan zdrowia pracownika (kod QD85). Wypalenie zawodowe umieszczono w sekcji 24. Klasyfikacji WHO (ICD-11) obok takich czynników, jak problemy związane z bezrobociem (QD80) czy dotyczące warunków zatrudnienia (QD83)” – wyjaśnia radca prawny Mariusz Mirosławski.

Na obecną chwilę w Ministerstwie Zdrowia nie są planowane prace legislacyjne dotyczące wypalenia zawodowego, z uwagi na obowiązujące już regulacje prawne. Zdaniem ekspertów, ICD-11 wejdzie w życie nie wcześniej niż w 2024 roku, ale uznanie wypalenia zawodowego za chorobę wymagałoby zmiany prawa.

„Niewprowadzenie wypalenia zawodowego do katalogu chorób nie oznacza, że nie będzie można uzyskać zwolnienia lekarskiego na inne schorzenia związane z pracą. Dotychczas w wielu przypadkach wskazywano choroby psychiczne jako konsekwencje przemęczenia, narastającego stresu i innych trudności w sferze zawodowej. Z perspektywy przedsiębiorcy zdrowie pracownika jest elementem kapitału ludzkiego organizacji. Zatem powinno być przedmiotem szczególnej troski oraz podlegać działaniom prewencyjnym” – twierdzi dr Antoni Kolek, prezes Instytutu Emerytalnego i ekspert Pracodawców RP.

To do lekarza należy decyzja, czy pacjent potrzebuje zwolnienia lekarskiego. Podczas wystawiania L4 lekarz musi wpisać odpowiedni kod choroby. Każde takie zaświadczenie może być skontrolowane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, bez względu na to jaką przyczynę zwolnienia podano. Ze statystyk ZUS wynika, że w ostatnich latach odnotowuje się coraz więcej zwolnień lekarskich z powodu zaburzeń zachowania i chorób psychicznych.

„W interesie nas wszystkich leży to, żeby ZUS stał na straży przepisów. A one zgodnie mówią, że zasiłek czy wynagrodzenie chorobowe przysługuje tylko w razie choroby, ewentualnie w przypadku pobytu w szpitalu czy zakładzie leczniczym. ZUS nie powinien więc akceptować zwolnień, które będą wystawiane na wypalenie zawodowe niebędące chorobą w rozumieniu WHO” – wyjaśnia ekspert z Kancelarii Raczkowski.

Wyniki badania UCE RESEARCH i SYNO Poland dla platformy ePsycholodzy.pl dają jasno do zrozumienia, że problem wypalenia zawodowego istnieje i zaczyna stanowić poważny kłopot.

• 47,7% pracujących Polaków zadeklarowało, że byłoby gotowych iść na L4 z powodu wypalenia zawodowego, gdyby miało taką możliwość.
• 26,3% Polaków nie skorzystałoby z L4 na wypalenie zawodowe.
• 26% ankietowanych nie wiedziałoby, co należy zrobić z zaistniałym problemem.

Według Michała Pajdaka z platformy ePsycholodzy.pl, współautora badania, wyniki wyraźnie obrazują poważne zagrożenie dla pracodawców i samej gospodarki, szczególnie w zestawieniu z odsetkiem osób deklarujących syndromy wypalenia zawodowego, które obecnie wykazuje aż 65,3% pracujących Polaków. Ponadto w raporcie zaznaczono, że problem dotyczy głównie osób w wieku 23-35 lat. To one najchętniej skorzystałyby z L4, gdyby tylko mogły – 55%. Za nimi w zestawieniu są Polacy mający 18-22 lata – 46,9%, 56-80 lat – 44,5%, a na końcu – 36-55 lat – 42,9%.

„Wbrew pozorom, do wypalenia zawodowego nie jest potrzebny wcale długi staż pracy. Obecnie młodzi ludzie chcą szybko zrobić karierę oraz dorobić się. Nie mogąc tego osiągnąć od razu, często popadają w złe samopoczucie” – tłumaczy psycholog Michał Murgrabia, Prezes Zarządu platformy ePsycholodzy.pl.

1. Poczucie ogólnego fizycznego i psychicznego wyczerpania.
2. Brak satysfakcji z pracy i motywacji do działania.
3. Długotrwałe i silne poczucie zmęczenia i braku energii, które trwa mimo odpoczynku i nie jest związane z żadną inną chorobą.

Część respondentów ma też poczucie, że w pracy nic im się nie chce, brakuje im celu i motywacji do działania. I aż 73,3% z nich skorzystałoby z L4, gdyby tylko miało taką możliwość. Zdaniem autorów badania, firmy powinny lepiej przeciwdziałać temu zjawisku zamiast czekać na rozwój sytuacji, ponieważ wypalenie zawodowe wpływa na efektywność pracy, a także zwiększa ryzyko konfliktów i rotacji.